Yazıları fazla melankolik bulunan bir yazarın uzun yıllar çalıştığı dergilerde yazıları yayınlanmamıştır. Hayattaki tek amacı insanlara yazılarını ulaştırmak olan bir adam, insanlar sesini duysun diye bir "oyun" tasarlar. Okurun izleyiciye, İzleyicinin kurbana, yazarın bir tiyatro oyuncusuna dönüştüğü bir sarmal. Yazarın kafasındaki arafta geçen bir metin. Yanardağ gibi patlamaya hazır halde bekleyen bir beyin.

​

Kaotik, nevrotik ve psikozları olan bir adamın kurduğu oyunun prömiyeri. Prömiyer: ilk gösterim! Bu "oyunun" defalarca prömiyeri oldu. Birden fazla prömiyer aslında bir mantık hatasıdır. Sıradaki "Prömiyer" de sonuncusu olmayacak ama izleyiciler için bu "oyun" bir ilk olacak. Belki de bir son. Belki de bir başlangıç. Yeni bir başlangıç.

​